Samen door Cambodja en Vietnam - Deel 2

's Morgens rond 7:30u werden we opgepikt bij het hotel om naar Ha Long Bay te gaan. Dat hele cruise gebeuren blijkt al gauw een goed geoliede machine te zijn. Het goede is dat alles soepel verloopt, het minder goede is het massatoerisme is. Bij een 2-daagse cruise ben je nog geen 24 uur op het water. De bussen die ons afdroppen bij de Tuan Chau Wharf nabij Ha Long Bay moeten de mensen die van de boten af komen weer mee terug naar Hanoi brengen. Da is een rit van vier uur. Uiteraard zit daar weer zo'n achterlijke overbodige commerciële stop bij die wat mij betreft ten koste gaat van de tijd op het water. De boot is verder prima, onze hut is klein maar prima. Met eigen badkamer en al. We beginnen meteen een prima lunch als de boot de haven uitvaart. Het ziet er naar uit dat de cruise de drie sterren waard is. Drank uiteraard niet inbegrepen want het is de bedoeling dat daar flink op verdient wordt.

De reden dat Ha Long Bay populair is, is om er duizenden karststenen eilandjes die boven de zee uitsteken. Veel van de steile eilandjes hebben veel begroeiing op de top. Dat ziet er indrukwekkend uit. Dat zie je al zo gauw als je in de buurt van de zee komt. Ha Long Bay is erg toeristisch is en er zijn veel boten varen zodat je vrij zelden vrij zicht hebt op alleen eilanden en er altijd boten doorheen varen. Daarom wilde we eigenlijk een cruise door het nabij gelegen en minder toeristische Bai Tu Long Bay maken. Deze cruise doet dat ook aan dus we vonden het prima zo. Aangezien mijn Garmin de hele cruise heeft vastgelegd kan ik zien dat we volgens de lijntjes van de grenzen inderdaad in Bai Tu Long Bay geweest zijn maar we hebben er feitelijk niks van gezien. Ook vaar je niet echt tussen de eilanden door maar in de korst mogelijke verbinding naar een drijvend dorp. Een attractie waar we een in kleine roeiboten door de bewoners van het dorp worden doorgevaren. Alle andere cruiseschepen doen dit uiteraard ook aan. Het is me inmiddels duidelijk dat het file varen is. Het maakt niet uit welke maatschappij je boekt en wat er in de reisbeschrijving staat, ze varen allemaal precies hetzelfde rondje. Het uur kajakken deden we in het water waar we net in roeibootjes doorheen hadden gevaren dus voegde niet zoveel toe en was in de praktijk "je moet binnen tien minuten terug zijn". In de enquête die we gevraagd waren in te vullen staan alleen maar vragen als "wat vond je van het eten", "wat vond je van het personeel", "wat vond je van de hut". Er was niet één enkele vraag die in welke vorm van interpretatie dan ook vroeg "wat vond je van het rondje dat we hebben gevaren", "had je genoeg tijd om te kajakken". Een cruise gaat blijkbaar alleen maar om de boot en het maakt helemaal niks uit wat die boot doet of waar ie heen vaart. Dat was enigszins een teleurstelling.

Neemt niet weg, het was een hele mooie cruise en het is genieten van de omgeving. Dat Griet en ik hier voor de laatste paar dagen samen zijn is een ware bonus. Zoals duidelijk was, op de boot was alles prima voor elkaar. De zonsondergang vanaf de boot was prachtig en we hebben er allebei veel van genoten.

In de ochtend deden we een grot aan. Ondanks dat deze feitelijk veel meer afgelegen lag dan de Paradise Cave was het hier vele malen drukker. Niet gek want de colonne cruiseschepen komen daar allemaal rond dezelfde tijd omdat ze allemaal rond dezelfde tijd terug in de haven moeten zijn. De grot was OK, maar na de pracht en praal van Paradise Cave en het avontuur in de Dark Cave was het in deze drukte niet erg bijzonder meer.

Gisteren waren we pas na 13u op de boot en vandaag staan we om 11:30u weer aan wal. Dat is de tweedaagse cruise. We hebben nog geen 60 km gevaren. We worden weer met zo'n ^#(*@*&#*^##-commerciële stop terug gehaast naar Hanoi waar we netjes bij ons hotel worden afgezet. M'n beschrijving van de cruise heeft misschien een beetje rare nadruk. Dat is meer van verbazing dan van wat anders. Om zo maar een voorbeeld te geven, de leukste foto van de hele reis van Griet en mij samen hebben we op de boot gemaakt. Ik heb me echt wel prima vermaakt.

We hadden te vroeg afscheid genomen van de Stray reisgroep. Inmiddels waren zij ook in Hanoi aangekomen. Een Engels koppel was inmiddels vertrokken, maar de rest was er nog. In één van de hoogste rooftop bars van de stad hebben we afgesproken en samen nog wat gedronken. Omdat het de laatste avond was dat Griet en ik samen zijn hebben we het niet te laat gemaakt en zijn er redelijk vroeg tussenuit geknepen. Na nog een afscheid.

Griet en ik vliegen in de ochtend samen van Hanoi naar Bangkok. Ik heb een hotel geboekt niet ver van het vliegveld waar we kunnen hangen voordat Griet terugvliegt naar België en ik in Bangkok blijf hangen. Alleen, al op het vliegveld aangekomen, bleek die vlucht die we geboekt hadden geannuleerd. En die maatschappij had geen andere vluchten meer die dag. Dat was een redelijk onaangename verrassing, want het is niet de bedoeling dat Griet haar aansluiting vanavond in Bangkok gaat missen. De maatschappij kon ons de email laten zien die twee weken (!) ervoor al verstuurd was met de mededeling dat de vlucht geannuleerd was. Die was naar Vliegtickets.be gestuurd en die vonden het blijkbaar niet nodig ons daarvan op de hoogte te brengen. De app van Vliegtickets gaf nog altijd gewoon aan dat de vlucht netjes op tijd was. Genoeg reden om dezelfde dag nog per telefoon en daarna per email op hoge poten verhaal te gaan halen. O ja, een paar uur voor vertrek was er met 'high priority' nog een mailtje verstuurd dat de vlucht geannuleerd was. Dank je de koekoek!

Na de door hen zelf gestelde termijn van een maand na het indienen van de klacht, had ik nog altijd geen reactie. Ondanks allerlei beloftes van zo'n miep aan de telefoon. Dus een klacht over de klacht gestuurd. Kort erop begon het te rollen en het siert ze dan ze het met goede, duidelijke en snelle communicatie hebben opgepakt. Naast excuses en een tegoedbon is het volledige bedrag van de tickets terugbetaald, inclusief boekingskosten, servicekosten en andere toeters en bellen.

Gelukkig bleek er een andere maatschappij te zien die vijf minuten later dan wij onze oorspronkelijke vlucht hadden naar Bangkok vloog. Die tickets bleken goedkoper dan degene die we voor Jan L*l gekocht hadden. Gezien de onprettige situatie van het moment toch een meevaller. Zo kwamen we uiteindelijk ruim op tijd aan in Bangkok. Een shuttle van het hotel haalde ons op en we hadden nog tijd om ons daar op te frissen voor we samen terug naar het vliegveld gingen. Ja… Toen ging ze weer weg. Dat was een zuur moment. Bijna vijf maanden moet ik nu wachten tot ik Griet weer zie… Het was raar om in Bangkok iemand op het vliegtuig te zetten en zelf te blijven. We hebben het zo lang mogelijk gerekt maar uiteindelijk moest Griet toch echt door de paspoortcontrole en naar haar vliegtuig. Ik ging met de shuttle weer terug naar het hotel. Ik was nu helemaal alleen. Dat was vreemd. Ik ben nu ruim drie maanden aan het reizen. Vrijwel iedere dag van die reis was ik in een reisgezelschap met, als bonus, de laatste drie weken met Griet. En nu ineens alleen. Voor toch de komende drie weken. Ik vind het jammer dat Griet er niet meer is, maar verder is het wel fijn om op mezelf te zijn. Voor komende drie weken heb ik nog geen concrete plannen. Ik kan het even rustig aan doen.

Voor iedereen die tot hier is gekomen met lezen, ik wens je fijne feestdagen! Ik zal ergens tussen de Falklandeilanden en Antarctica in dobberen en niet veel contact kunnen hebben met de buitenwereld. Over 3 dagen ga ik aan boord. Misschien komt er nog een korte update voor die tijd, maar ik wil ook nog wat om Ushuaia gaan doen. Wie weet.

Laa kon!

=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

@May & Jef: inderdaad heel anders dan Afrika. Het doet me deugt dat het opvalt dat ik foto's passend bij het verhaal bijvoeg. :-)

@Marij, het is goed bevallen. Ik had er, ook van Barry, veel van gehoord. Ik heb hem advies gevraagd wat te doen. Dat lees je de volgende keer. ;-)  O ja, nog gefeliciteerd. :-$

@Moeders, dat meisje van de Chinese muur werkte me meteen al op de zenuwen, maar daar hoefde ik het maar één dag mee te doen. Dit figuur deed er wat langer over, maar daar was ik weken  mee opgezadeld.

@Patrick, ik moet eerlijk bekennen dat het even heeft geduurd voor ik doorhad wie je was. :-$. Leuk dat je m'n verhalen leest! Ik zit nu in Ushuaia. Zomer, maar toch niet heel war :-)

@Liesbet en Leen, de vorige update was lang. Ik hoop dat het ook lukt om je door deze heen te worstelen. ;-)

@Leon, wow, dat is schokkend om te horen. Had ik bij jou zeker niet verwacht. Hopelijk gaat het allemaal goed. Ik ben benieuwd naar je Tajikistan foto's. Interessante bestemming. Op jouw verzoek, een hele lap tekst. :-)