Mijn wereldreis, het begin

Muziek luisterde je van een cassettebandje, je betaalde met guldens en melk kwam nog gewoon uit een koe. Ik kan me niet herinneren hoe lang het precies geleden is maar de wens en het voornemen om een wereldreis te maken gaan al heel ver terug. Initieel had ik in mijn hoofd dat dat dan ongeveer anderhalf jaar moest gaan duren zodat ik heel veel zou kunnen gaan zien. Zeker de afgelopen 10 jaar heb ik al dusdanig veel mooie, lange, grote, verre en/of spectaculaire reizen kunnen ondernemen dat ik al aardig wat van m’n lijstje heb kunnen afstrepen. Nog steeds blijft er genoeg over om anderhalf jaar mee te vullen maar toch is het nu uitgekomen op een kleine 10 maanden.

Eindelijk was het zo ver. In grofweg november van afgelopen jaar (2014) ben ik begonnen de eerste serieuze stappen te zetten en ben op zoek gegaan naar een partij die me kon helpen in de voorbereiding en waarmee ik kon sparren. Zo ben ik bij Kilroy uitgekomen en dat is goed bevallen. De reis is nu voor verreweg het grootste gedeelte uitgestippeld en geregeld. Hier en daar is er ruimte voor wat vrije invulling maar dat zal de route zoals die nu is niet erg beïnvloeden.

Ik ga de meeste continenten aandoen: Afrika, Azië, Zuid-Amerika, Antarctica en Oceanië en bezoek in ieder geval 21 landen waar ik niet eerder geweest ben. In Noord-Amerika ben ik al veelvuldig geweest – afgelopen jaar nog Alaska – en heb daar al veel gezien Zodoende sla ik dat over. In Centraal-Amerika ben ik nog nooit geweest maar past er gewoon niet meer bij. Tja, ik kan d’r niet meer van maken…

De afgelopen maanden is het bijna altijd druk geweest. Eerst was er de focus op de voorbereiding van de reis en later verschoof die naar verhuizen. Ik ben ook nog eens dakloos als ik vertrek. Met hulp van vrienden, familie en familie van Griet (of vallen die al onder vrienden of familie?) is dat allemaal goed gekomen. Zonder anderen tekort te willen doen, in het bijzonder dank aan ons moeder en Griet voor de vele hulp die ik van hun heb gekregen op vele vlakken. Tot aan vertrek is het druk gebleven en al met al was de laatste week voor vertrek best wel stressvol. Ondanks alle leuke, gezellige, bierrijke 'laatste keren' die ik met een hoop mensen heb gehad.

M’n reis is eerder deze week begonnen in Kaapstad, Zuid-Afrika. Vertrek was donderdag 18 juni. Griet en Moeders wilden zeker weten dat ik ging en hebben me op Schiphol afgezet. Eerst vliegen naar Londen, kort wachten, dan door naar Kaapstad. Vertraging… dat wordt wel heel kort. Ga nou! Als ik dat maar haal…  Vlieg dan! Het stressniveau dat ik nog had zakte zo niet echt en hoewel ik het nog net haalde (met 'express connection'-voucher om overal sneller doorheen te komen) moest ik tot Kaapstad wachten om er achter te komen of mijn bagage dat ook had gedaan. Gelukkig was dat zo. Met deze ruim 19 kilo ‘ruimbagage’ en kleine 9 kilo ‘handbagage’ zal ik het moeten doen tot aan 31 maart volgend jaar.

Na de vroege aankomst in Kaapstad de rest van de dag rustig aan gedaan en wat rondgewandeld bij het Waterfront; mooi uitzicht op de alom bekende bergen achter Kaapstad. Zometeen wordt het naar/op de Tafelberg en dat was het hier dan wel voor wat ik van Kaapstad wil zien. Kaapstad is ook niet een doel op zichzelf. Vanaf zondag, in een kleine 2 maanden tijd, reis ik vanaf hier voornamelijk met een ‘overland truck’ eerst wat noordelijker en vervolgens naar het oosten waar ik op dit continent zal eindigen in Kenya.

Meestal schrijf ik niet zo vaak op mijn blog en als ik het doe is het meteen een heel verhaal. Ik zal ditmaal pogen wat frequenter wat te laten horen. Of dat de praktijk dat toelaat, om wat voor reden dan ook, zal de tijd leren.

Rest mij nog één ding: houdoe hè!

Robert

=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

Wil je gemakkelijk op de hoogte blijven van mijn belevenissen? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst!